Gisteravond liep ik tegen een aanbieding aan van bakkers-erwtensoep. Nu vond ik deze benaming op zich al een beetje vreemd. Bakkers maken in mijn beleving producten met meel. Overigens heb ik de erwtensoep gekocht bij een biologische slager. De soep was overigens heerlijk. De naweeen zijn echter een stuk minder prettig.
Afgelopen nacht heb ik zowat het dekbed weggetoeterd met onwelriekende gassen. Vanochtend bleek het toeterconcert nog niet ten einde. Op weg naar de bus is dat nog niet zo’n probleem. Maar hoe zou dat in de bus gaan? Gelukkig kon ik vlak voor het in de bus stappen nog ongemerkt (dat hoop ik althans) nog wat overdruk kwijt. De busreis van zo’n 20 minuten ging gelukkig voorspoedig zonder inwerking tredend biologisch overdrukventiel.
Op mijn werk blijkt gelukkig mijn kamergenoot die er meestal alleen op woensdag is, afwezig te zijn. Overdruk kan ik dus zonder problemen en met het nodige geluid kwijt. Zelf heb ik geen last van de lucht.
Jaren geleden toen ik bij een softwarebedrijf werkte, ben ik ooit behoorlijk in verlegenheid gebracht door een soortgelijk fenomeen. De Indiase maaltijd had me zeer goed gesmaakt. Mijn gasproductie was werkelijk enorm. Gelukkig was mijn kamergenoot die dag afwezig, dus ik kon mijn stank gewoon de vrije loop laten. Dat dacht ik tenminste. Ik had net een behoorlijke stinkert de ruimte gegeven, komt de baas binnen met een klant. “Kun je even een demo geven?”
Ik neem aan dat de twee iets aan hun neus hadden, want werkelijk, dit moesten ze gewoon geroken hebben. Ze gaven echter geen blijk daarvan, ondanks dat mijn gassen stevig hun best hadden gedaan. Inwendig schaamde ik me diep en kon wel door de grond zakken. Maar de demo was naar tevredenheid. Dat wel.
mispunt 
Namaskar, namasté.
Fartastic